3.

* nie cały miesiąc później*

Od trzech tygodni pracuje dla Barcy. Bardzo lubię tą pracę. Robię niewiele, a mogę przychodzić na treningi chłopaków i patrzeć jak Pique, Pedro, Bojan i  Sergio się wygłupiają, a potem muszą biegać karne kółka. Widok komiczny!

Nie mogłam się oprzeć i brałam do pracy aparat. Robiłam im zdjęcia. Naprawdę niektóre są przekomiczne. Za przykład mogę podać Bojana i  Gerarda, którzy zakładali sobie dół koszulki na głowę i biegli zgarbieni… A morderczy wzrok Pepa… wolę tego nie wspominać…

Ubrałam ładną zieloną sukienkę w kwiatki do tego w podobnym kolorze szpilki. Zrobiłam delikatny makijaż i zamykając dom, wyszłam. Musiałam jakoś zrobić nowym zawodniku miłe wrażenie, gdyż to dziś był ten dzień, w którym miałam poznać holenderskiego piłkarza. Miałam fotografować całą tą uroczystość. Nie zaprzątałam sobie głowy przygotowaniami do świąt, tylko skupiłam się na kupnie prezentów(które czekały już w szafie) dla moich bratanków.

Wezwałam uprzednio taksówkę, która już była pod domem jak wychodziłam.

Dziesięć minut później, taksówkarz zaparkował samochód przed stadionem Camp Nou.

Widziałam jak Gerard wychodzi z nowym piłkarzem z taksówki. Krzyknęłam za przyjacielem i podbiegłam do nich.

- Tak jak ci mówiłem. Mamy tu piękne dziewczyny! – powiedział Gerard do nowego zawodnika, który się uśmiechnął jak spojrzał na  mnie. Uderzyłam lekko Pique w ramię, bo wkurza mnie jak tak gada o mnie… A ten piłkarz był niesamowicie przystojny i miał przepiękny uśmiech!

- Witaj, jestem Deborah…znaczy Debbie – wyciągnęłam przyjacielsko rękę i sama posłałam mu ciepły uśmiech.

- Miło mi, Ibrahim – uścisnął moją dłoń. Aż serce mi stanęło. Ledwo go poznałam a  już mi się podoba!

Wyglądał tak przystojnie w  rozpiętej marynarce i rozpiętym kołnierzykiem od białej koszuli.

- Przepraszam za swój hiszpański- zaczął – Mogę mieć jakieś małe niedociągnięcia – zaśmiał się.

- Z tego co z tobą rozmawiałem…to póki co genialnie mówisz! – odpowiedział Gerard. – Prawie jak rodowity Hiszpan!

Weszliśmy na stadion. Tam czekali już zawodnicy jak i mój brat by powitać  Ibrahima. Ja usunęłam się w cień i pozwoliłam by Holender wszystkich poznał i później dostał  klubową koszulkę z numerem 20 ze swoim nazwiskiem od mojego brata. Oczywiście wzięłam ze sobą aparat i robiłam zdjęcia. Po chwili podszedł do mnie Pique i zaczęliśmy rozmawiać.. Co jakiś czas spoglądałam na Ibrahima lub robiłam mu zdjęcia jak próbuje się wkręcić w drużynowe klimaty Barcy, pokazując triki.

- Całkiem dobry jest ten Ibrahim – skomentował Pique, jak zobaczył triki nowego zawodnika FC Barcelony. Po chwili wstał jak poparzony i podbiegł do chłopaków.

- Debbie! Zrób nam zdjęcie z nowym zawodnikiem! – krzyknął.

Ja się zaśmiałam i włączyłam aparat. Zrobiłam im kilka zdjęć, jak robią głupie miny.

- To u kogo robimy  imprezę powitalną?- spytał od razu Gerard.

- Może u Iniesty? – krzyknęłam- Albo u Valdesa!

- Zapraszam wszystkich, nie ma problemu – Valdes podjął temat. Po chwili w kilka taksówek zabraliśmy się w stronę domu Victora, oczywiście bez mojego brata.

Gerard i Bojan najpierw kupili coś do picia (tak, tak  alkohol) a potem do nas dojechali.

I wtedy zaczęła się libacja. Pique podał mi piwo a sam poszedł do kolegów do ogródka. Ja poszłam w jego ślady i usiadłam sobie na jednym z leżaków koło niewielkiego basenu.  Tuż obok mnie po chwili usiadł Ibrahim.

- Póki co to Barcelona jest piękna. Wciąż nie mogę uwierzyć, że tu jestem. – zaczął zachwalać.

- Cieszę się, że Ci się tu podoba – uśmiechnęłam się. – Trochę dziwne, że podpisujesz umowę z klubem w Wigilię… Na święta wyjeżdżać od rodziców, to musi być dla nich smutne.

- Jestem muzułmaninem, więc jutrzejsze święta mnie nie obowiązują – dodał, patrząc mi prosto w oczy. – Jest to dla mnie dzień jak co dzień. Jak przygotowania do świąt?

- Wszystko będzie w domu mojego brata. Bratowa pewnie będzie gotować, bo ja niestety nie mam takiego daru – zaśmiała się – więc pewnie przedpołudnie spędzę zabawiając dzieci brata, żeby nie przeszkadzały w kuchni.

On również się zaśmiał. Miał naprawdę przecudny uśmiech. W tle leciała piosenka ‘ You and your friend’ Dire Straits.

- Kocham tą piosenkę - powiedziałam- I radzę ci, nie pij dużo, bo mój brat da wam popalić na jutrzejszym treningu. Z resztą sam zobaczysz, jak wszyscy przyjdą skacowani i nie będą mieli sił biegać – wybuchłam śmiechem – Widok niezapomniany!

- Dobrze, wezmę sobie tą radę do serca – popił łyk piwa i znów spojrzał na mnie.

- Zatańczymy? - spytał i podniósł się wyciągając rękę w moim kierunku.

Przytaknęłam i wstałam, a on zaprowadził mnie na parkiet i zaczęliśmy tańczyć.

Kiedy położył rękę na mojej talii, zalała mnie fala gorąca. Spojrzałam w jego ciemne tęczówki i kolana się pode mną ugięły…

Co się ze mną dzieje?!

_______

no to mamy trójkę i mam nadzieję, że przypadnie Wam ona do gustu ^^

Odcinek jest dla Narvanej.  - gdyby nie ona, to w sumie nie pisałabym o Ibim :D.

Hiszpanie jadą do domu...przegrali drugi mecz i nie wyjdą już z grupy :<

Mecz Barcelony z Casablanca? Mega udany! 8:0?! Błagam, to żarty! :D

Siatkarze wygrali w pięknym stylu i NARA WŁOSI xd

To do następnego :*